باز باران.. باز آوای کلاغان.. بارش ریز مداوم روی شهرو ..در خیابان.. کودکی دیگر نبودم.. سردو سنگین... مات وخسته... در گذار از این هیاهو جای پای سالهای دور.. روی پیشانی ..نشسته..
دردلم اما دوباره شور پیوستن به باران... گردش یک روز زیبا . توی جنگل،در خیابان...
بوی عطر یک اقاقی در سرم ناگاه پیچید.. عشق آنگه چون شرابی.. مست مستم کردو ..خندید...
میشنیدم از ورای بارش ابر.... تندر و باد... زندگانی.. پیش چشم مرد دیروز ..مرد فردا... بی وجود عشق....امُا.. هست خالی... نیست زیبا...نیست زیبا... ح.م.آشنا
نوشته های دیگران () نویسنده متن فوق: » حسین میرمرتضوی ( سه شنبه 88/8/12 :: ساعت 10:37 صبح )
